Σάββατο 31 Οκτωβρίου 2015

Tα νέα σκέρτσα του φεις...


Facebook: Kαλησπέρα, Lamprini​
Ευχαριστούμε που είστε εδώ - απολαύστε το
Facebook απόψε.

Λαμπρινή: Δεν θα παραλείψω... :)

Face κουβέντες.... 


Lalio




Μικρός σοφός...


ΠΗΓΗ!!!   https://www.facebook.com/music892/videos/951225818244506/
Από μικρό κι από τρελλό..μαθαίνεις την αλήθεια...

αυτά είναι!

Κάπως έτσι... 

Lalio

M' αρέσει...


Μ' αρέσει που απευθύνεσαι σε μένα, όταν εγώ έχω φύγει...

Είναι πολύ ενδιαφέρον... (Με φέρνει σε αμηχανία... γιατί δεν μπορώ να σου απαντήσω...)...

Έχω φύγει... 

Lalio



Το έχεις κρυμμένο στην καρδιά σου...


Καμμιά φορά δεν χρειάζεται να κρατήσεις τίποτε (στην μνήμη, σε μέηλ, σε βιβλίο...)...

Το έχεις κρυμμένο στην καρδιά σου...

Όλα εδώ... <3


Lalio

Υ.Γ. Επί τη ευκαιρία ... που έσβησα... 


Δεν ξεχνώ...


Όπως έλεγε η Γκρέτα Γκάρμπο στην "Βασίλισσα Χριστίνα":  "Όσο η μνήμη υπάρχει...

δεν (Σε) σας ξεχνώ!"  (Κάπως έτσι... )...

Greta Garbo
Βασίλισσα Χριστίνα (της Σουηδίας... )


Lalio



Kάποια στενοχώρια; Όχι!


Αναρωτιέμαι γιατί βαρεία ανασαίνω... κάποια στενοχώρια;  (Δεν μου λείπει αυτό το διάστημα...  Για να μην ξεχνιόμαστε. )... Όχι...  Αφού πήρα κάτι παραπάνω κιλά;

Τι άλλο περίμενα;

Lalio


Αρκεί να μην ζει στον κόσμο της...


Η Δήμητρα είναι ευαίσθητη και ρομαντική, όπως όλες μας... και μου αρέσει...

αρκεί, να μην ΖΕΙ στον κόσμο της...

Lalio

Υ.Γ. Το γκουγκλ... δεν μου βγάζει φώτο, οπότε, άνευ εικόνας αυτές οι αναρτήσεις...



28 Oκτωβρίου 1940, Πέραμα 2015, Όλη η δόξα και ο ναύτης του Αιγαίου


28 Oκτωβρίου 1940, Πέραμα 2015, Όλη η δόξα

28η Οκτωβρίου 1940, Πέραμα 2015, Ο ναύτης του Αιγαίου

Χρόνια πολλά!!!!
και το χρόνου!!

Lalio


Αγκαλιές... περίεργες...


ΠΗΓΗ!!   https://www.facebook.com/Ridichetipassaaaaaa/videos/10153605900922427/
ωραία αγκαλίτσα!!!!!
nice hug!!!!

Υπέροχες αγκαλίτσες... περίεργες... μεν,

 γεμάτες τρυφερότητα δε... !!!

Lalio

Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2015

Έγινε η παρέλαση... ναι...


Έγινε η παρέλαση, κι ήσουν κι εσύ εκεί.  Και τα είδες.  Φορούσαν σκουλαρίκι (μόλις Α΄ Γυμνασίου, αγόρι εννοείται), στενή φούστα, σχολεία ολόκληρα φορούσαν τζην παντελόνι τα κορίτσια ή κι όλοι... κι ένα σωρό... αλλά... 

ΗΤΑΝ ΕΚΕΙ!

Ουρανός... 

Lalio


Πέμπτη 29 Οκτωβρίου 2015

Γιορτές, χαρούμενες, χαρμόσυνες...


Άλλοι γιορτάζουν δυο φορές, (γενέθλια κι ονομαστική εορτή), άλλοι τρεις (όταν έχουν δύο ονόματα... ) κι άλλοι μόνον μία

όπως εγώ...

Τούρτα γενεθλίων... 

Παραμυθένια... 

Lalio

Υ.Γ. Δεν γιορτάζω τα γενέθλια...


και η συνέχεια του έπους... εδώ:



και η συνέχεια του έπους... εδώ:

Σοφία Βέμπο- Κάνε κουράγιο, Ελλάδα μου

ναμαστε καλά... και του χρόνου!!!!!

Lalio


Τετάρτη 28 Οκτωβρίου 2015

Θα..


Σήμερα θα έλεγα... (29.9.) δύο μέρες και κάτι...

αλλά... δεν...

To χωριό... 

Lalio

H γιορτή...


Πέρασε κι αυτή η γιορτή.  Τα παιδιά τραγούδησαν... και στο τελευταίο τραγουδι, συγκινήθηκα...

Αυτά είναι τα ωραία... ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!!!!!!!!!!!!

"Γυναίκες Ηπειρώτισσες... ξαφνιάσματα της φύσης... 
Εχθρέ, γιατί δεν ρώτησες, ποιον πας να κατακτησεις..."

Γυναίκες Ηπειρώτισσες

Lalio

Τρίτη 27 Οκτωβρίου 2015

Κάτι παραπάνω από πολυαγαπημένο... Greenfields


Greenfields (+lyrics) - Brothers four


Greenfields (+lyrics) - Brothers four
Κάτι παραπάνω από πολυαγαπημένο...
από τα πρώτα τραγούδια που μετέφρασα και τραγούδησα, χωρίς βοήθεια, στα Αγγλικά... 
Και τόσο λυπητερό... 

THE BROTHERS FOUR
"Greenfields"

Once there were green fields kissed by the sun
Mια φορά υπήρχαν πράσινα λιβάδια που ο ήλιος τα φιλούσε

Once there were valleys where rivers used to run
μια φορά υπήρχαν πεδιάδες όπου ποτάμια κυλούσαν

Once there were blue skies with white clouds high above
μια φορά υπήρχαν μπλε ουρανοί με λευκά σύννεφα από πάνω ψηλά

Once they were part of an everlasting love
Μια φορά ήταν όλα μέρος μίας αγάπης χωρίς τέλος

We were the lovers who strolled through green fields
Εμείς ήμασταν οι δυο ερωτευμένοι  που πέρασαν από πράσινα λιβάδια 


Green fields are gone now, parched by the sun
Τα πράσινα λιβάδια χάθηκαν τώρα, ξεραμένα απ' τον ήλιο

Gone from the valleys where rivers used to run
Χάθηκαν από τις κοιλάδες όπου τα ποτάμια κυλούσαν 

Gone with the cold wind that swept into my heart
Χάθηκαν με τον κρύο αγέρα που σάρωσε την καρδιά μου

Gone with the lovers who let their dreams depart
Χάθηκαν με τους ερωτευμένων που αφήσαν τα όνειρά τους να φύγουν

Where are the green fields that we used to roam
Πού είναι τα πράσινα λιβάδια όπου συνηθίζαμε να περιπλανιόμασταν;


I'll never know what made you run away
Ποτέ δεν θα μάθω τι σε έκανε να φύγεις

How can I keep searching when dark clouds hide the day
Πώς να συνεχίζω να ψάχνω όταν μαύρα σύννεφα κρύβουν την ημέρα

I only know there's nothing here for me
Το μόνο που γνωρίζω είναι ότι δεν απέμεινε τίποτε εδώ για μένα

Nothing in this wide world, left for me to see
Τίποτε σε αυτόν τον ευρύ κόσμο, δεν απέμεινε για μένα να δω... 

Still I'll keep on waiting until you return
Ακόμη, θα συνεχίζω να περιμένω ωσπου να επιστρέψεις


I'll keep on waiting until the day you learn
Θα συνεχίζω να περιμένω ώς την ημέρα που θα μάθεις

You can't be happy while your heart's on the roam
ότι δεν μπορείς νάσαι χαρούμενη ενώ η καρδιά σου είναι περιπλανώμενη

You can't be happy until you bring it home
Δεν μπορείς νάσαι ευτυχισμένη ώσπου να το φέρεις στο σπίτι

Home to the green fields and me once again
Στο σπίτι (δηλαδή) , στα πράσινα λιβάδια και σε μένα, για άλλη μια φορά ακόμα... 

Lalio



Moυ έδειξες το σπίτι σου (μου).


Moυ έδειξες το σπίτι σου (μου).  Το είχες ανακαινίσει.  Χάρηκα.  Η κόρη σου δεν θέλει να φύγει από εκεί.

 Ούτε εγώ ήθελα...
To σπίτι σου (μου)... 

Lalio

Σάββατο 24 Οκτωβρίου 2015

Bροχή; Όχι...


Όχι, αυτό δεν ήτανε βροχή.  Ήταν κατακλυσμός.  Άνθρωποι πέθαναν, σπίτια γκρεμίστηκαν, ποτάμια ξεφύτρωσαν από το πουθενά! (Βλέπε Ύδρα!)

Δεν πάμε καλά!

Bροχή... ρομαντική εδώ... 

Lalio


Ο μικρός στο σχολείο...


Ο μικρός στο σχολείο ήταν μες στην τρελλή χαρά!  "Θα μας βάλετε τα φυτά;"  ρώτησε.

Βεβαίως....

Η ιδιωτική ζωή των φυτών

The Private Life of Plants 1995 Season 1 Episode 1


Lalio


Διαφέρει ο πόνος...


Εγώ δεν λέω ετσι.  Εγώ λέω "ραγίζει η καρδιά μου".

Ο πόνος μας... διαφέρει

Moύ λείπεις... <3 <3 <3 

Lalio


Αρνούμαι. νο1


Αρνούμαι.
Να ανοίξω το παράθυρο...

Γιατί θα "δω" την απουσία σου...

Παράθυρο... 

Lalio


Αρνούμαι. νο2


Αρνούμαι.
Να ανοίξω την πόρτα σου.  Γιατί θα λέμε τα ίδια και... πάλι τα ίδια.

Και τα ίδια...

Πόρτα ανοιχτή;... 

Lalio


Πρέπει να ξεχάσω...


Προσπαθώ να αποφύγω τον δρόμο που με κάνει να σε θυμάμαι.  Πρέπει να ξεχάσω.  Πρέπει...

να σε ξεχάσω!

Ο δρόμος... 

Lamprini T.


Περιμένω άδικα...


Περιμένω άδικα...

Το ξέρω

περιμένω... 

Lamprini 

Kαλώς την!


Να σου... (και σε είδα)! Kαλώς την!!!  Kαι λέω: "Να κάνω σχόλιο. Να μην κάνω. Να κάνω λαικ. Να μην κάνω!"

Έμπλεξα!
Σχόλιο! 


Lalio



Παρασκευή 23 Οκτωβρίου 2015

Ούτω που τολμώ να σε ρωτήσω...


Υπομονή  δεν έχω, αλλά, και δεν τολμώ να σε ρωτήσω...

Περιμένω...

Στα τρία το χωρίζω... 
1ον.  ΥΠΟΜΟΝΗ (να κάνω... )
2ον.  ΤΕΛΟΣ (η υπομονή )... 
3ον.  Ημερομηνία... άσχετη... 

Lalio


Μοναχικό... άγαλμα...


Μοναχικό άγαλμα, δεν με κοίταξες,  εγώ σε είδα  Δεν με ρώτησες από πού είμαι... ούτε εγώ....

Έμεινα στην μοναξιά μου....


Κηφισσιά εδώ...

Lalio


Φόροι... στο όνειρο...


Όσοι έχουν μεγάλα αυτοκίνητα... θα πληρώσουν παραπάνω...  Τα όνειρα ... 


κοστίζουν!


Το κάμπριο... της Ψάθας... στην φώτο


Lalio

Υ.Γ. Καθρεφτίζεται το βουνό στο κόκκινο...  Εκπληκτικό αυτοκίνητο!! 


I.Θ. μου... Χάθηκες...


Αναρωτιέμαι... έπρεπε να " χαθείς",   για να δω πόσο σ αγαπώ;...

 Ι.Θ. μου...

Χάθηκες... 

Lalio


Βγαίνω...


Όσο πιο αργά κάθομαι, τόσο "κινδυνεύω" να σε "συναντήσω",

γι' αυτό βγαίνω...

Βγαίνω... 

Lamprini


Είναι βροχή;...


Όχι, αυτό δεν είναι βροχή.  Να παίρνει αυτόκίνητα και να γκρεμίζει σπίτια!  Όχι...

αυτό δεν είναι βροχή!!!

Bροχή... 

Lalio


Χωρίς εσένα...


Νομίζω ότι...
Πιστεύω ότι....
Θεωρώ ότι...

Χωρίς εσένα...

Χωρίς εσένα...

Lalio

Υ. Γ.  Μού λείπεις... (Τι άλλο;)


Εορτή του ΟΧΙ.


Εορτή του ΟΧΙ.    Ποιήματα, τραγούδια κλπ.  Ναι λέμε τελευταίως ψηφίζοντας...

 ΟΧΙ

Και ξανά... με εξήγηση...  

Εορτή του ΟΧΙ, (πλησιάζει).    ((Με ) Ποιήματα, τραγούδια κλπ.  (Ενώ, )  Ναι, λέμε, τελευταίως, (παρ' ότι ψηφίσαμε )  ψηφίζοντας...

 ΟΧΙ

ΝΑΙ... στο ΟΧΙ!!! 

Lalio

Υ.Γ. Σας δυσκόλεψα...


Απορία κυρίας Ευγενίας...


Η φωτογραφία από τον υπέρηχο το έδειχνε νάχει βάλει το χεράκι του στο στόμα... Η κυρία Ευγενία εξεπλάγη!!!! Μα, γιατί η απορία;... Ό,τι ήτανε την κοιλιά της μαμάς τους...

θάναι και μετά... !!!

Έμβρυο... 

Lalio

Η χαρά του μπαμπά


Σε είδα μέσα από την κουρτίνα, να κρατάς τον γυιό σου αγκαλιά και να τον σηκώνεις ψηλά, κι ήξερα.   Ήσουν ευτυχισμένος, κι έτοιμος για την ζωή!  Έτοιμος, να την αντιμετωπίσεις και να νικήσεις...

για τον γυιό σου!

Η χαρά του μπαμπά... 

Lalio

Πέμπτη 22 Οκτωβρίου 2015

Δεν το πίστευα...


Διάβαζα, διάβαζα, διάβαζα στο φεις αυτό που βάλανε, γι' αυτήν... Δεν το πίστευα....

Ο Θεός να την αναπαύσει...

Lamprini T.

20.10.2015... Για την Φ.

Λυπάμαι ειλικρινά...


Λυπάμαι, δεν το ήξερα, δεν πήρα χαμπάρι, δεν το περίμενα, ... κι όπως πάντα λες... σε αυτές τις περιπτώσεις...

 ΓΙΑΤΙ;  Γιατί;...

Lamprini T.

Ξαφνικά...


Δεν υπάρχει κάτι να σε ειδοποιεί....

μόνον ένα ΤΕΛΟΣ!


Lamprini T.

Υ.Γ. Για την Φ. 

Δεν το πίστευα...


Διάβαζα, διάβαζα, διάβαζα στο φεις αυτό που βάλανε, γι' αυτήν... Δεν το πίστευα....

Ο Θεός να την αναπαύσει...

Lamprini T.

20.10.2015...

Τετάρτη 21 Οκτωβρίου 2015

αποφάσισε...


Ο πόνος κατακλύζει έναν άνθρωπο για πάντα ή για λίγο.

Αποφάσισε τι θα κάνεις επ' αυτού!

Κλάμα... 

Lalio

Τρίτη 20 Οκτωβρίου 2015

Καταχάρηκα...


Mετά από τόσες μέρες.. σε βρήκα... Ω... ή μάλλον..με βρήκες... ωωω... !!!΄ Άντε να τα λέμε...

σε πεθύμησα..
Σε πεθύμησα πάρα πολύ! 

Lalio

Χαρά!


Θα πρέπει να πω...καληνύχτα.. χμ... να πω, πριν... ΤΙ ΜΕΡΑ ΗΤΑΝ ΚΙ ΑΥΤΗ!!.... !!
καλό σας βράδυ, τα λέμε...

Υ.Γ. Στο τέλος της... καταχάρηκα... , Ι. μου...


Lalio


Χθες, Κυριακή...


Mην θυμώσεις... (το έχω ξαναβάλει, ας μείνει όμως)...


Κι αν κάποιον ξέχασα... κι αν εσένα θυμήθηκα... μην θυμώσεις...  κι αύριο... εδώ θάμαστε πάλι...

καλό σου βράδυ...

Καλό σου βράδυ... 

Lalio


Όχι μόνον μία < 3 καρδιά!


Σου έδωσα καρδιές... 

Όχι μόνον μία... 

Καρδιές <3 <3 <3 <3 ... 

Lalio


Mε φίλους... δεν χάνεις τον καιρό σου...


Με φίλους δεν χάνεις τον καιρό μου, καθόλου, με γνωστούς το ίδιο, με αυτούς που δεν πάρουν κάτι, από αυτό που προσφέρεις, εκεί τον χάνεις... Αλλά, και πάλι,

τίποτε δεν πάει χαμένο....

Τίποτα δεν πάει χαμένο....

Lalio


Δευτέρα 19 Οκτωβρίου 2015

"Θα μου χαμογελάς συνέχεια;... "


"Θα μου χαμογελάς συνέχεια;... "  Kάπου κάτι μικρό μας κάνει και  :)
Kαληνύχτα...


"Θα μου χαμογελάς συνέχεια;... 
φώτο από γκουγκλ..

Lamprini T. 


Κι αν...


Κι αν κάποιον ξέχασα...
κι αν εσένα θυμήθηκα...
μην θυμώσεις...
κι αύριο...
 εδώ θάμαστε πάλι...

καλό σου βράδυ...

Καληνύχτα... 

Lamprini T. 


Σήμερα...


Σήμερα... πήρα στα χέρια μου το μωρό της, μόλις που σαράντησε, μου κράτησε το χέρι ο Γιώργος, με αγκάλιασε η Ιωάννα, πήρα στην αγκαλιά τον Νίκο,

ξέχασα κανένα μικρό, απ' έξω;....

Αστέρια!!!!!!!!!
(φώτο από γκουγκλ)... 

Lamprini T.


σήμερα...


Σήμερα, μιλήσαμε λίγο...

μου λείπεις...
Λείπεις... 

Lalio


Κυριακή 18 Οκτωβρίου 2015

Φιού... όλα καλά...


Όλες αυτές οι αναρτήσεις... φιου... Ευτυχώς τις πόσταρα.  Δεν ήθελα τις αφήσω για αύριο,  οπότε, μια χαρά!!!...

Α... πέρασα, ακόμα, ένα μάθημα, ένα νέο, ευχάριστο, για το τέλος...

Τέλος καλό, όλα καλά...

Lamprini


"Σε αγαπάω!!!!" και πάλι...


"Σε αγαπάω!!!!"

Το βάζω για να μην ... 
ξεχνάω! 
Είναι μεγάλος ο καημός
και δεν γνωρίζω την συνέχεια του... 

Lamprini 


Μιλάς με την ψυχή σου...


Όταν μιλάς με κάποιον, μιλάς με την ψυχή σου.  Μού αρέσει που κάποιοι με το πρώτο, στην ανοίγουν.  Με άλλους, κάνεις καιρό να την δεις.  Δεν είναι κακό....

Ο καθένας όπως μπορεί...

Ταξείδι... ψυχής... 

Lalio

Θα τους συναντήσω;...


Διάβασα κάτι κείμενα και μου άρεσαν.  Μου άρεσε ο ενθουσιασμός, η αγάπη, η καλωσύνη που εξέφραζαν...  Χαίρομαι που υπάρχουν τόσο καλοί άνθρωποι...  Πότε θα τους ξαναδώ;  Θα τους δω...

ή, άραγε, θα τους συναντήσω κάποτε;

Κείμενο Τάσου Λειβαδίτη:
"Λόγια που προμελετήσαμε, 
μα που όταν ήρθε η ώρα 
δώσαν την θέση τους 
σε μια δειλή σιωπή"
ΩΡΑΙΟ!!!!!!!!!!!

Lalio



Ο άνθρωπος δεν αλλάζει πολύ... ποίημα...


H ποίηση είναι στους δρόμους... 
και στο bla bla συμπληρώνω εγώ.. :) 

 Ο άνθρωπος δεν αλλάζει πολύ

Ο άνθρωπος δεν αλλάζει πολύ
Κι ας περνούν τα χρόνια
Κι ας ασπρίζει η κεφαλή
Κι ας λαλούν τ' αηδόνια.

Ο άνθρωπος δεν αλλάζει πολύ
Μόνον λυπάται
Για όλες τις θλίψεις της ζωής
Που συχνά, πυκνά
Θυμάται.

Ο άνθρωπος δεν αλλάζει πολύ
Μόνον γελάει
Με το μικρούλι το παιδί που
Τόσο τον αγαπάει.

Ο άνθρωπος δεν αλλάζει πολύ
Μόνον συγχωράει
Για όσα του έκαναν στην γη
Κι όσα ακόμα θάρθουν

Μέχρι ν' αφήσει την πνοή του την στερνή...
Μέχρι ν' ανθίσει η ψυχή του σε κάποια "άλλη " γη.

Lamprini

Για σένα
Που αγαπάω

Σάββατο 17 Οκτωβρίου 2015

Ποίηση... και σκέψεις...


Κάποια ποιήματά που διάβαζα μικρή πολύ μου άρεσαν.  Αυτός ο λόγος ο ... μη πεζός... ο  ποιητικός... είναι τόσο εξωπραγματικός... από αυτόν τον πεζό... που σε προσγειώνει!!!

Ίσως, γι αυτό μού άρεσε η ποίηση.  Με έφερνε σε άλλους χώρους... με πήγαινε στο παρελθόν, το οποίο χάθηκε

με την πεζότητα  του σήμερα...

αυτό είναι ένα ποίημα... 


Lalio



σήμερα... είχα έμπνευση...


Ανέβασα πολλά ποστ σήμερα... λόγω έμπνευσης... Αν πονάς, εμπνέεσαι... αν γελάς... το ίδιο... Μέση οδό...

δεν έχει...

Έμπνευσή!! 

Lamprini


Θα πάρω σύνταξη;...


Αναρωτιόμουν αν θα πάρω σύνταξη.... Τώρα, αναρωτιέμαι αν θα ζω,

μέχρι να την πάρω...

Πάμε για παιγνίδι... στα 60;;

Lalio



Πρόοδος... ατομική...


Ήρθαμε μόνοι μας, σε τούτην γην γη.  Ζούμε, τώρα, μαζύ με άλλους.  Δεν μπορούμε να τους αλλάξουμε.  Το μόνον που μπορούμε είναι να αλλάξουμε εμάς, να προοδεύσουμε στο καλό....

Και να αγαπάμε όλους τους άλλους...

Ήρθαμε στην γη... 


Lalio


Ναργιλές...


Χθες ένας νεαρός κάπνιζε... ναργιλέ... Καινούργιες μόδες...;: 


ή φταίει ο Σου λε ι μαν;;

Πάμε για ταξείδια... με χρώμα!!!

Lalio

Υ.Γ. Κι εδώ με άλλο χρώμα...

Στα μπλε φωτισμένο...  το καραβάκι...




Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...