Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου 2016

Θα χαρώ όταν αρχίσεις να με ψάχνεις







Θα χαρώ όταν αρχίσεις να με ψάχνεις... θάναι, όμως, τότε που θάχω κλείσει την

 πόρτα...


όταν αρχίσεις να με ψάχνεις...

Lalio


 

5 σχόλια:

Κυκλαμίνα είπε...

Αυτό είναι το άλλο άκρο της αγάπης. Επικίνδυνο και κακό. Υπάρχουν "ψαξίματα" που δεν φαίνονται και πολλοί την πατάνε!
Γεια σου, Λαμπρινή, Καλό Φθινόπωρο!
Περίμενα να αλλάξω ψευδώνυμο και μετά να σού γράψω, μα με πρόλαβε η άλλη "όψη" σου, η γραφόμενη...
Να περνάς καλά, ταίζοντας όμως την Καλή σου πλευρά. Δεν σού πάει η άλλη.
Φιλιά!
Υγ. Πήγα να σού γράψω και προχθές, μα με σταμάτησαν υποχρεώσεις οικογενείας. Να, πού έκατσε τώρα!
Δεν ξεχνιέσαι, δεν το συζητάμε! Αυτό δεν αλλάζει.
Το "πως" μάς θυμούνται οι άλλοι, όμως, παίζει μέγα ρόλο.
Εγώ (της Κατερίνας) τα "τυλίγω" ακόμα με αγάπη.
Ο θυμός, μπορεί να είναι μέσα στην αγάπη, όχι όμως το μίσος και η εκδίκηση.

Ευκαιρία η ανάρτησή σου, για "σοφία" Κατερίνας, σ'χώρα!

Ξέρω ποια είσαι, βρέστο κι εσύ, το ΚΑΛΟ κυλάει μέσα σου, απλά, δεν το βλέπεις. Παρασύρεσαι απ' το "ρεύμα".
Κράτα, μπορείς!

lalio laliou είπε...

Kαλώς την μου, καλώς το κυκλάμινό μου, κι ας είν' ... και "θυμωμένο"...

Γεια σου, Κατερίνα, καλόν Χειμώνα... με αγάπη.

Ξέρεις ότι όταν γράφεις, δεν σημαίνει ότι είσαι εσύ... Έχεις γράψει ποτέ σου θεατρικά;... Αλλάζεις ρόλλους κάθε φορά που γράφεις για κάποιον χαρακτήρα... Δεν είσαι εσύ...

ΚΙ αυτό γίνεται κι εδώ... Δεν είμαι πάντα εγώ...

Ειδικά σε αυτήν την ανάρτηση π.χ. ΕΓΩ είμαι μέχρι το "Θα χαρώ όταν αρχίσεις να με ψάχνεις... ' ... από εκεί και πέρα... μίλησε η έμπνευση... !!


Αυτά...

Ευχαριστώ που πέρασες, (πολύ ωραία τα γράφεις... Ευχαριστώ γι' αυτό!!! - για τις συμβουλές... ) και... ξέρω ότι "τρέχεις...", καλές δουλειές... !! ΜΕ το καλό να βγάλουμε και αυτόν τον Χειμώνα...


Αυτά.... χαίρομαι πολύ που τα "είπαμε..."

Κυκλαμίνα είπε...

Έχεις γράψει ποτέ σου θεατρικά;... Αλλάζεις ρόλους κάθε φορά που γράφεις για κάποιον χαρακτήρα... Δεν είσαι εσύ...

Ποτέ μου;
Πριν κι απ' το μάννα!
Είναι πανεύκολο, (δεν χρειάζεται περιγραφές και όμορφες λέξεις), μόνο που είσαι εσύ (ο κάθε "εγώ", συγγραφέας), αν όχι σε όλους, στους περισσότερους ρόλους.
Θέατρο είναι η ίδια η ζωή, Λαμπρινή, οπότε, όλοι "γράφουμε", έτσι κι αλλιώς!
Μεγάλο το θέμα, μικρές για να το αγγίξουμε περισσότερο.
Φιλιά, θυμωμένο... τόσο όσο να είμαι όρθια, κι επειδή μαζεύτηκαν πολλά.
Φιλιά με δόσεις θυμού και αγάπης!
Καλόν χειμώνα, σα να ήρθε σήμερα... Όλα πονάνε, λένε οι κλειδώσεις του σκελετού, του ταλαιπωρημένου σακιού.. που κουβαλάει την ψυχή μου.
Αγάντα μου.
Εσύ "χόρευε", μην ανησυχείς, σε "βλέπω" εγώ!

lalio laliou είπε...

"χαίρομαι πολύ που τα "είπαμε..."" Το ξαναγράφω, γιατί το σκεφτόμουν.. Ναι μού έλειψες... !

πολλά περαστικά...

ευχαριστώ πολύ για το "σε "βλέπω" εγώ!". Ανακουφίζει ο λόγος σου...

Φιλιά!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ΠΟΛΛΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

lalio laliou είπε...

ΕΙΣΑΙ πανέξυπνη... τώρα το κατάλαβα αυτό: "Εσύ "χόρευε", μην ανησυχείς,"

Είδες το νέο μου μπλογκ... !! Α, απίθανη σε βρίσκω...
φιλιά...

καλή μας εβδομάδα... με πολλούς γάμους.. (Να πω κι εγώ... ) και στα παιδιά σου!!!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...