Αν χρειάζεται πόνος, για να γράψεις, είναι το θέμα. Δεν νομίζω, ότι υπάρχει αμφιβολία!
Κάτι πρέπει να σε ωθήσει, για να πάρεις ένα χαρτί, ένα μολύβι (ένα λαπ τοπ, τη σήμερον ημέρα... )... και να δημιουργήσεις.
Αυτό το ερέθισμα, δεν νομίζω ότι είναι κάτι ευχάριστο. Κάτι θα σε πονάει και θα θες να το βγάλεις έξω.
Εκτός, αν είσαι χαρούμενος, και θες να γράψεις γι' αυτήν την χαρά. Αυτό, δεν το σκέφτηκα...
Ίσως.... αυτό κάνει μια διαφορά!... Ίσως...
Έτοιμοι για ... δράση!...
2 σχόλια:
Ίσως και να θέλεις να αντιγράψεις, παλιά πονεμένα ή χαρούμενα, Λαμπρινή! Αυτό, δεν το σκέφτηκες! Φιλιά!
Καλό "χασομέρι" τούτο το μπλογκ!
<3 <3
Μ' αρέσει γιατί βρίσκω εσένα!
Τι έβαλες δίπλα τα παλιά δεφτέρια του κυκλάμινου; Σβήστα να μην μπερδεύεται ο κόσμος!
Άμα ποθάνω... βρες τα όλα! Τώρα... αναμμένα κεράκια...
σωστό.. ίσως να θες να αντιγράψεις παλιά πονεμένα ή χαρουμενα!!.. υπαρχει κι η χαρά..!!!
κι εγώ χαίρομαι τώρα... που είναι διπλή η χαρά... λόγω ότι διπλά σχολίασες στο μπλογκ μου!! ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!!
όσο για τα μπλογκ σου... είναι εδώ γιατί είναι καλός χωρος... να σε βρίσκω,(εχει λιγους φίλους.. ).. και γιατι στο μουσική εικόνες κλπ... έχω παρα πολλά μπλογκ, και σε χάνω... !!.. μέχρι να δω τι έγραψες... ουου.. περνάει η ώρα!!!...
αυτά.. μακια... καλά να είσαι.. με χαροποιησες σήμερα... !!! <3 φιλιά!!! <3
Δημοσίευση σχολίου