Κανείς δεν μάς κοίταζε εκείνην την ώρα, όλοι κοιτούσαν την πανσέληνο ψηλά στον ουρανό και την βροχή που μόλις τους είχε χαιρετήσει. Πλησίασα, σε αγκάλιασα και σε άφησα αμέσως σχεδόν... Ήσουν πάντα ντροπαλή, μα, πρόλαβες και με ένοιωσες... ως την καρδιά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου