Τρίτη 27 Μαρτίου 2018

Σήμερα, τι μέρα



Σήμερα, τι μέρα, εκτός από τα πρωϊνά τα καθιερωμένα, και τόσο όμορφα, (γιόρταζε ο π.ε. ξέρεις...) πήγαμε στην Νίκαια, στην παρέλαση του μικρού

Νίκαιας παρέλαση (πιο παληά)

το άφησα το αυτοκίνητο κοντά στα παιδιά που περιμένανε... μα πόσα σχολεία!! Εμείς σε μίση ώρα είχαμε τελειώσει,

Παρέλαση στο Π.


αυτοί σε μισή ώρα ήταν στα πρώτα Γυμνάσια... Κατεβαίνοντας, έβλεπα τα σχολεία στα στενά που περιμένανε, "ώπα είπα κάπου εδώ θάναι..." και να που τον είδα... "Θανάση..." φώναξα, "φωτογραφία"... Στήθηκε το παιδί κάνα-δυο, τρεις φορές...

φωτογραφία... (όχι ο Θανάσης... βεβαίως... ) από Κέρκυρα

"μα τι ωραίος είναι" είπε η μαμά... "όταν τον "είδε" στο σπίτι"...

αστέρι...

κατεβαίνοντας έπαιρνα φώτο μήπως και κάνω κανένα βιντεάκι... και να που τον είδα και πάλι,

"πηγαίνετε πιο κει να δω κάποιο παιδί από το 13;" " Θα πάω", είπε ο κύριος,

κόσμος στην παρέλαση (Πλωμάρι, Λέσβος)

 και μία κυρία μού έδωσε και την θέση της... για να δω καλύτερα... Και να το παιδί, μπροστά μου...

το παιδί... (άλλα παιδιά εδώ..)

 φώτο και βίντεο, γιατί σταματήσανε λίγο να κάνουν βήμα... μα πόσο τυχερή!!!

μετά από λίγο είπα να φύγω, γιατί με περίμενε κι η παρέλαση στην πόλη μου, έχω κι εκεί.. "παιδιά" που πρέπει να δω

ανεβαίνοντας είδα την Ελένη... "Ελένη", φωνάζω... ¨"φωτογραφία",... ούτε που κουνήθηκε το μωρό μου... (δίμετρο)... και την έβγαλα κάνα-δυο φώτο, κρατούσε και την σημαία...

κρατούσε και την σημαία...

πάω παραπάνω και έρχονταν κάποια σχολεία απ' το στενό για να μπούνε στην γραμμή και να αρχίσουν την παρέλαση... "Μα πού την ξέρω", αναρωτήθηκα... "Μα είναι η Ευαγγελία"...

Ευαγγελία

"δεν με θυμάσαι γνωριστήκαμε στο Ζάππειο πριν χρόνια, είμαι η Λαμπρινή, χρόνια πολλά", και έφυγα... Μα τι έξυπνη κυρία... μπράβο της... και καλή της επιτυχία... Είναι συγγραφέας βλέπεις...

μετά... πήγα προς το αυτοκίνητο... ένα σπίτι με ένα σωρό πράγματα απ' έξω... α... φώτο εδώ... με παίρνει είδηση το αφεντικό, "ωχ", λέω, "θα μάς δείρουνε", "πάρε κι εμένα φώτο" είπε, "ένα λεπτό να φέρω το καπέλλο μου"... Ο καπετάν Διαμαντής, λοιπόν...

καπετάν Διαμαντής (του '21)

 στην φώτο... είναι και μάστορας... για όσους θέλουν μαστορέματα... για να γνωρίζουμε...

πήρα το αυτοκίνητο κι έφυγα με πολλές χαρές... έφθασα στο τσακ στην δική μας παρέλαση... έχασα μόνον ένα σχολείο και τα παραδοσιακά

είδα γνωστούς φίλους παιδιά  και
παρέλαση (Πάτρας)
χρόνια πολλά

και του χρόνου...

Lamprini T.

Υ.Γ.  Κεφαλαία, μικρά γράμματα, όλα μαζύ... λόγω βιασύνης... οπότε... εγώ κι ο κόσμος μου... ναι... το παραδέχομαι...






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...